Usenet – ogólnoświatowy system grup dyskusyjnych, z którego można korzystać przez Internet. Składa się on z tysięcy grup tematycznych, ułożonych w strukturę hierarchiczną. Wiadomości przypominające pocztę elektroniczną użytkownicy wysyłają do serwerów Usenetu, a serwery tworzące sieć P2P automatycznie wymieniają je między sobą. Czasem wiadomości są nazywane postami, z angielskiego to post – wywiesić informację, skąd a post – wiadomość umieszczona w Usenet.
Usenet rozwijał się w tym samym czasie co pierwsze listy dyskusyjne i BBS-y. Podobnie jak listy dyskusyjne, Usenet umożliwia wymianę poglądów z grupą osób zainteresowanych danym tematem, niezależnie od ich miejsca przebywania. Wiadomości są przechowywane na serwerach i nie są bezpośrednio wysyłane do zainteresowanych osób, lecz to osoby te muszą je sobie z serwera ściągać za pomocą odpowiedniego programu (czytnika news). Nie istnieje potrzeba zapisywania się do grup dyskusyjnych, a posty nie „zaśmiecają” skrzynek pocztowych uczestników dyskusji. Z kolei mechanizm przekazu jest zbliżony do FidoNet (później powstałej sieci BBS-ów) – serwery Usenetu działają zupełnie niezależnie, kontaktują się tylko celem wymiany wiadomości. W odróżnieniu od FidoNet, Usenet nie ma żadnej hierarchii węzłów. Pojęcie hierarchia Usenetu odnosi się do jego klasyfikacji tematycznej.
Trzema podstawowymi cechami odróżniającymi Usenet od innych tego rodzaju usług są:
ogólnoświatowa powszechność – serwery Usenetu są z sobą w stałej łączności i stale wymieniają między sobą nadchodzące posty; każdy może pisać do każdej grupy co chce, aczkolwiek niektóre grupy są moderowane, tj. nadchodzące posty są dopuszczane na grupę po sprawdzeniu, czy ich zawartość dotyczy tematu danej grupy i nie narusza netykiety;
ścisła hierarchia grup tematycznych – grupy tworzą hierarchię, która jest jednakowa na wszystkich serwerach, gdyż inaczej nie można by wymieniać między serwerami postów;
publiczna własność całej usługi – usługa nie jest obsługiwana przez żadną firmę czy organizację; jej zarządzanie przypomina zarządzanie całym Internetem – serwer Usenetu może uruchomić każdy, o ile spełni elementarne, techniczne wymogi i zobowiąże się przestrzegać netykiety; w gestii administratora serwera news leży jakie grupy i komu chce udostępnić.
Współpraca międzysektorowa – Zagadnienia, nad którymi pracowała grupa: Współpraca instytucji kultury, ngo i sektora biznesu , jak ją stymulować? Jak łączyć współpracę z konkurencją? Jak wychodzić z działaniami w lokalną przestrzeń, by integrować mieszkańców? Jak efektywniej zarządzać festiwalami w Krakowie? Jak promować markę Kraków miastem literatury. Edukacja kulturalna – Jakie działania Miasto powinno podejmować, aby wykształcać postawy dojrzałego odbioru kultury? Kultura dla dzieci i młodzieży – wychowywanie odbiorcy sztuki od małego. Jak pracować z dziećmi i młodzieżą – grupa międzywydziałowa. Kształcenie pracowników-edukatorów kultury. Pomiędzy komercjalizacją a misyjnością – dylematy Domów Kultury. Wsparcie artystów – czy potrzebne jest wsparcie artystów czy dobrych projektów, Jaka powinna być polityka miasta dotycząca korzystania lokali będących w zasobie Gminy? Jak wsparcie artystów koreluje z edukacją odbiorców kultury – kim jest odbiorca (i jego pieniądze) w ekosystemie kultury? Kultura lokalnie – Jakie powinny być proporcje pomiędzy festiwalami budującymi markę, a małymi lokalnymi wydarzeniami dostępnymi dla mieszkańców? Rola Rad Dzielnic w zarządzaniu lokalną kulturą, czy zwiększać kompetencje dzielnic w dystrybucji pieniędzy? Promocja wydarzeń kulturalnych w dzielnicach. Dostępność – Strony internetowe instytucji kultury, Dostępność kultury dla obcokrajowców mieszkających w Krakowie, Dostępność instytucji i wydarzeń dla osób z niepełnosprawnościami i specjalnymi potrzebami.